17 februari 2018
We fietsen om iets over 7 bij ons hotel vandaan. Onze route voert voor een deel weer door de oude stad van Anuradhapura. Al snel wil men ons toegangskaartje zien. Ondanks onze uitleg dat we op doorreis zijn en gisteren alles al bekeken hebben moeten we terug. We fietsen dus maar in een wijde boog om de oude stad heen. We genieten nog even van het prachtige uitzicht over het meer en een aantal oude dagobes en dan laten we Anuradhapura definitief achter ons.
We gaan op weg naar het noordelijkste puntje van onze reis: Jaffna.
Alle hoofdwegen worden vandaag gemeden. We fietsen alleen over smalle paadjes, gravelweggetjes, 'het is ooit asfalt geweest' wegdek en hobbel, kuilen en losse stenen wegen. Het schiet voor geen meter op maar dit is wel heel mooi.
's Ochtends vroeg worden we eerst begeleid door het geluid van vegende bezems. Overal wordt het erf geveegd. Al het losse blad wordt bij elkaar geharkt en daarna in brand gestoken - 'slow fire'. De hele dag smeult dit wat door. De mensen hebben het in dit deel van Sri Lanka goed voor elkaar. We zien zelf enkele siertuintjes ... Een grote bamboestok voor de ingang van het huis geeft aan dat de mensen niet thuis zijn. Veel huizen hebben een golfplaten dak. De raamstijlen zijn van hout. Soms zijn er doeken voor gespannen, soms is er karton of hout tegenaan getimmerd en heel soms zit er glas in de kozijnen. Ook de toegangsdeur kent creatieve variaties. Van gordijn tot de variant die bij ons gebruikelijk is. De meeste huizen zijn gepleisterd en kleurrijk geverfd. Biggetjesrose is favoriet. Een aantal huizen zijn van ruwe steen maar we zien ook muren van klei.
We kopen een papaya bij een stalletje. Vijftig roepies per kilo.
Bij een ander stalletjes scoren we nog wat mini banaantjes. Het hele gezin staat toe te kijken als de oudste dochter haar Engels op ons mag toepassen. Dat levert veel gegiechel en verlegen blikken op. Uiteindelijk schrijft moeder het te betalen bedrag in het zand op.
Op de weg ligt een lang lint met maïskorrels. De zon moet de boel drogen.
Honden scharrelen er tussen door, een auto die moet uitwijken trekt z'n sporen en menig vogel heeft een goede dag.
We drinken ons kopje koffie aan de rand van een rivier. Diegene die ons passeren blijven staan voor een praatje. 'Waar we heen gaan en waar we vandaan komen' en 'hoe we hier de weg weten'?
De mensen zijn allemaal ontzettend vriendelijk.
We passeren veel meren met roze en witte waterlelies en lila waterhyacinten en zien ontzettend veel prachtig gekleurde vogels. Van helblauw tot knalgeel.
Het is niet heel gemakkelijk onderdak te vinden maar uiteindelijk wordt het hotel Nelly. We ontmoeten twee Canadese fietsers en hebben een heel gezellig gesprek over voorgaande reizen en fietsplannen voor de toekomst. Zij fietsen richting het zuiden.
We bezoeken nog een pracht van een Hindoetempel. Deze tempels zijn ontzettend kleurrijk. De 'toren' is opgebouwd uit allerlei dikbuikige mannetjes en andere figuren.
Ondanks dat ons eten vanavond niet in de categorie 'geweldig' viel was het wel een geweldige dag!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten