6 februari 2018
Om 7 uur zitten wij aan de 'hoppers'. Dit zijn holle pannenkoekachtige nestjes. Die vouw je dubbel en doopt ze daarna in een currysaus. Een pittig maar zeer smaakvol gebeuren. We krijgen een doggy bac met de over gebleven hoppers mee. Dat wordt dus onze lunch. Nog maar net onderweg scoren we daar, bij een fruitkraam twee mini watermeloenen bij.
We fietsen door Kataragama. Hier staat één van de meest belangrijke hindoeïstische tempels. Eén keer per jaar, in ieder geval bij volle maan, lopen pelgrims vanuit noord Sri Lanka in 45 dagen naar dit complex. Heel bijzonder is dat er ook een boeddhistische tempel en een moskee op dit terrein staan.
In een mini tempeltje worden gigantische fruitmanden geofferd aan de 12 armige god Murugan. De helft van dit fruit wordt aangenomen, de andere helft krijgen de mensen terug.
Er wordt behoorlijk luidop gebeden. Als ik terug loop krijg ik een bordje met rijst, vegetarisch met 7 soorten groente. Willem krijgt een trosje bananen.
Daar kunnen wij nog wat van leren. Drie geloven in één complex en het eten delen!!
Dan stappen we op de fiets om de rest van de dagtrip te volbrengen. We worden onderweg gewaarschuwd voor overstekende olifanten
en we mogen niet zwemmen. Nou ja het mag wel maar we lopen een bepaald risico!
We zien geen dikhuiden. Wel heel veel herten, leguanen en mongooses. Dit zijn een soort marterachtige beestjes.
We ontmoeten ook vakantiefietsers! Twee heel enthousiaste Groningers. We wisselen, langs de kant van de weg met langs denderend verkeer, informatie en blogadressen uit. Hartstikke leuk!
De weg glooit. Heuvel op en heuvel af. Op een bankje eten we onze hoppers, de meloentjes en de banaantjes op. Heerlijk!
Bij nieuw- of aanbouw zien we regelmatig op de vier hoeken van de bouwlocatie kunstig gevlochten 'korven' staan. We vermoeden dat dit te maken heeft met gunstig stemmen van ...
Wat ons passeert zijn voornamelijk de rode en blauwe bussen. Scheurend en luid toeterend. Verder regelmatig een vrachtwagen. Achterop staat vaak 'tata'... Een understatement als ze passeren. Verder heel veel brommers en tuk tuks. Achterop deze laatsten staan nog wel teksten maar we kunnen het niet meer lezen. Het Sri Lankaanse schrift is voor ons volkomen onbegrijpelijk. Naar ons idee zijn het allemaal varianten op het @ teken. Ik herken inmiddels wel en niet geheel onbelangrijk, de tekens die 'room' aanduiden ...
We vinden onderdak in Wellawaya. We moeten zwaar onderhandelen. Maar ondertussen hangt het wasje en zijn we zelf weer okselfris. De plannen voor morgen liggen al vast. Nu alleen nog een adresje om te eten ...
Geen opmerkingen:
Een reactie posten