19 februari 2018
Om half 7 klinkt een heel bescheiden klopje op onze deur. Een van de hotelmeisjes brengt ons een kopje jasmijn thee met melk en suiker. Een geste naar de gasten.
Om 7 uur fietsen we weg. Na het oliën van de kettingen en pompen van wat extra lucht fietst het als een tierelier. We gaan een klein stukje binnen door en belanden dan op de doorgaande weg richting de dijk die het vasteland met het schiereiland, waarop Jaffna ligt, verbindt. Het landschap verandert. De kokospalm verdwijnt voor de palm met de grote ronde bladeren. Deze bladeren worden voor van alles en nog wat gebruikt. De stelen en de nerf worden in de grond gestoken als afrastering. Het blad wordt gevlochten en vormt een scherm op de afrastering. Het sap schijnt zeer dorstlessend te zijn en begint na een aantal uren te gisten. Op die manier ontstaat een licht alcoholisch drankje. Hoe dichter we de dijk naderen hoe meer het landschap het uiterlijk van een woestijn krijgt. Een kameel zou niet misstaan. We moeten het doen met ossen. De dijk is een afsluitdijkachtig gebeuren. Halverwege een parkeerplaats met wat bankjes. Een prima plekje voor een kopje koffie. Veel netten, fuiken en vissersbootjes.
Na de dijk komen we in het gebied dat lang door oorlogen geteisterd is. Het gebied van de Tamil tijgers. Sinds 2009 heerst hier weer vrede en zijn veel oorspronkelijke bewoners terug gekeerd. Wat een ellende brengt oorlog toch mee: heel veel doden en gewonden, ontheemde mensen, delen van de stad waaraan de bomschade nog is af te zien en gebieden die nog steeds niet toegankelijk zijn vanwege mijnen die nog niet tot ontploffing zijn gebracht.
De hindoetempels van de Tamils zijn erg herkenbaar aan de rood wit gestreepte buitenmuren.
We vinden snel een onderkomen en slenteren na de douche naar het oude fort. Dit fort is ooit door de Portugezen gebouwd, door de Hollanders verder als basis voor handel gebruikt en wordt nu met behulp van Nederlandse steun gerestaureerd.
We slenteren verder over de markt en kopen wat 'levensbehoeften': een pot oploskoffie en wat koekjes.
We hebben de afgelopen dagen een wat ongelukkige hand van wat de keus van eten betreft. Zo scherp. Gelukkig doet het waterijsje van kruidenier wonderen.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten