8 februari 2018
We vertrekken in de wetenschap dat het aantal kilometers vandaag nét dertig zal zijn. De uitdaging zit in de stijging. We hebben de hele dag dus wat kan ons gebeuren ...
Nog maar net op weg wordt Willem de berm in gereden door een rood blauwe bus die een wit blauwe bus inhaalt. Hij bezigt enige woorden die ík van mijn moeder niet mag zeggen maar het lucht wel op.
We fietsen langs hele hellingen vol rubberbomen. Volgens Willem zijn ze 'op'. We zien nergens bakje aan de stam hangen die het rubber opvangen. Totdat we een hele groep mensen met lange stokken waaraan gutsen zijn bevestigd zien lopen. Zij kerven in de boom en het rubber begint te stromen. Halve kokosnoot eronder en op naar de volgende boom.
We hebben een vroege koffie bij de waterval. Dan moeten we rechts af een klein weggetje in. Een ernstig gevalletje van 'het is in ieder geval ooit asfalt geweest'. We kijken elkaar eens aan maar er komen een tuk tuk en een busje uitgereden. Als die er kunnen rijden dan kunnen wij het ook ...
De weg wordt nog slechter. Ik weet niet of de Romeinen ooit in Sri Lanka zijn geweest maar de weg is op die manier geplaveid. Dikke stenen keurig 'pas' neergelegd. Het fietsen wordt steeds lastiger maar zoals de Lonely Planet het zo mooi omschrijft, de uitzichten zijn 'stunning'. Prachtige groene hellingen vol theestruiken. De pluksters zijn druk aan het werk. Ze hebben allemaal de tijd voor een zwaai en een 'hello'.
De weg loopt op een gegeven moment wel erg steil omhoog en de keurig 'pas' gelegde keien worden losse stenen, grind en zand. De achterwielen slippen steeds weg en wat ons nog bijna nooit is overkomen gebeurt nu: we moeten van de fiets.
We krijgen ook nog een mild regenbuitje op ons dak. Genoeg om de regenjasjes aan te trekken en de hoezen over de tassen te trekken.
Nadat we enige tijd de fietsen omhoog geduwd hebben en genoten hebben van de omgeving komen we op de hoofdweg. We kopen een joghurtje, wat drinken en roti. Heerlijk allemaal.
Na nog 20 km fietsen we Ella binnen. We zijn kletsnat. Een heuse tropische bui en pas een plekje om te schuilen als we al doorweekt zijn. Als we ons onderkomen hebben gevonden is de 'warme' douche precies wat we nodig hebben.
We slenteren Ella in. Erg toeristisch maar gezellig.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten