7 februari 2018
Dikke pech vanmorgen ... onze 'waterkookspiraal' brandt door! We kunnen geen kokend water meer maken en dus geen koffie meer zetten. We moeten iedere keer gaan vragen om een thermoskan kokend water. Dat willen we niet. Missie 1: een nieuwe waterkoker. Dat lukt meteen om de hoek. Een schattig klein waterkokertje mét Europese stekker!
Dan gaan we op weg naar Buduruwagala. Dit zijn boeddhabeelden, uit de 10 e eeuw, uitgehakt in de rotsen. De grootste Boeddha is 15 m hoog. Er is nog een waas oranje te zien in de kleren. Men vermoed dat ze oorspronkelijk fel gekleurd waren. Een prachtige plek. Heel stil en rustig. We horen alleen de vogeltjes.
Op de terugweg rijdt Willem bijna over een slangetje. Formaat schoenveter. Ik trek de benen hoog op om het 'happende' beestje geen kans te geven. Formaat misschien niet indrukwekkend maar de kleur: gifgroen ...
Geen koffie dus drinken we een glas papayasap in de tuin van een jong koppel. Ze rennen de benen uit het lijf. Oma komt gezellig bij ons zitten. We krijgen elk een 'wood apple' te eten. Deze vruchten hebben we al vaak in de kramen zien liggen maar kennen we niet. Je breekt hem open en lepelt hem dan uit. Smaakt appelmoesachtig en is bruin van kleur. Oma begrijpt niet dat wij geen suiker op de vrucht strooien. In een onbewaakt moment strooit ze toch een lepel suiker op mijn appel :)
De papayajuice smaakt ons een stuk beter maar nu kunnen we meepraten als het over houten appels gaat.
We lunchen bij onze kamer met ramboetan en watermeloen. De waterkoker wordt uitgeprobeerd en krijgt het predicaat 'voortreffelijk'.
Dan stappen we weer op de fiets richting de Diyaluma falls. Een stevige klim. Willem springt een aantal keren van de fiets om wat overijverige viervoeters van repliek te dienen. Mijn held! Na een klim van 17 km komen we bij de waterval aan. We maken wat foto's.
Moeten voor anderen wat foto's maken en moeten met anderen op de foto. Geweldig. 'Wij' een bijna grotere attractie dan deze immense waterval. We klimmen, soms op handen en voeten, naar de poel onder waterval. Daar gaan we in de zwemkleding en trotseren het koude water voor 'een douche'.
Heerlijk. Fris en schoon aanvaarden we de terugtocht. Dat is niet een al te moeilijke klus. Een afdaling van 17 km! Helaas is de weg erg slecht en moeten we regelmatig in de remmen.
We eten in een eethuisje heerlijke roti en kotthu. Het hakken van alle gerechten op de warme plaat maakt een vreselijke herrie. Het eten is heerlijk!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten