Woelige baren

Arugam Bay
10 maart 2018

We ontbijten op ons terras. Heerlijk ... én het ontbijt én de temperatuur. De lucht is wel wat aan de 'grijze' kant ... 


We maken een lange wandeling over het strand. Er valt hier altijd wat te zien en te beleven. Al die bedrijvigheid als de vissers thuiskomen. De bootjes worden met man en macht op het strand gesleept. De vangst wordt bekeken, gekeurd en verkocht. 




Er zijn nog wat mannen die een lijn vanaf het strand in zee werpen. Honden en vogels proberen een graantje mee te pikken. 
We staan te kijken bij de eerste pogingen van mensen die surfles krijgen. Het is allemaal erg leuk om te zien. We lopen via de weg terug naar huis. De hoofdstraat ziet er super gezellig uit. Allemaal restaurantjes, winkeltjes en guesthouses. Ik kan me voorstellen dat dit in het surfseizoen een gewilde plek is om te bivakkeren. We lopen af en toe een winkeltje in maar het zijn de gebruikelijke souveniers en de altijd aanwezige doeken en olifantenbroekjes... 
s' Middags vermaken we ons uitstekend in de golven en op het strand. Die golven zijn zo sterk dat je alle moeite moet doen om overeind te blijven. Goed elastiek in je zwembroek is geen overbodige luxe. 
Willem laat de oren weer vrij knippen en krijgt naar eigen zeggen een heerlijk hoofdmassage. Hij ziet er uit om door een ringetje te halen. Nu die stoppels op de kin nog ...
Als we s' avonds in een Sri Lankaans 'restaurant' aanschuiven en ons eten bestellen vermeld ik heel nadrukkelijk dat ik het niet spicy wil. De man knikt begrijpend, toeristen hè, en herhaald nog een keer 'no spicy'. Ik heb 'rice & curry' besteld. Dit is eigenlijk een lunchgerecht. Bij de eerste hap springen de tranen in m'n ogen en begint m'n neus spontaan te lopen. Verschrikkelijk scherp ... een soort bietjes gemarineerd in chilipepersaus. De andere curry's zijn gelukkig heel smaakvol. Als ik mijn bord leeg heb is Willem z'n eten bereid. Ach ja ...




Geen opmerkingen:

Een reactie posten