Terug naar de kust -2

Van 5 km ten oosten van Hettipola naar Maha Oya
6 maart 2018

Ondanks de onderbroken nacht fietsen we om 7 uur weg. Al snel zien we een 'stalletjekraampjewinkeltje' waar brood in een vitrine ligt. We zien ook een gascomfort en een mand met eieren. 'Zullen we vragen of ze eitje voor op ons brood willen bakken?' Goed idee maar geen woord Engels. Met gebaren, aanwijzen en ons broodje doorsnijdend komen we er uit. De heer des huizes ontfermt zich over deze klus. In een 'hopperpannetje' - dit zijn holle ronde pannetjes waarin een soort pannenkoekjes van kokosmeel worden gebakken - worden twee perfecte eitjes gebakken. 



Ze zwaaien met een klein glazen drankflesje. Het ziet eruit alsof er iets verschrikkelijks pittigs inzit. Nehe, nehe! Als wij om zout vragen wordt er weer met het flesje gezwaaid. Bij nadere inspectie blijken er gaatjes in de dop geslagen en zit er een soort peper en zout in. Wie begrijp nu wie niet ...
Helemaal tevreden over wat we als lunch in het vooruitzicht hebben fietsen we door. We slaan vanaf de A27 de A5 in. Er ligt asfalt maar wat een gatenkaas. De meeste gaten zijn gevuld maar het hobbelt aan alle kanten. De fietsen, het ophangsysteem van onze tassen en ons lijf zelf krijgen het aardig te verduren. Het blijft stijgen en dalen. De stijgingen zijn net niet hoog genoeg om in de afdaling de volgende heuvel óp te halen. Alle tandwielen draaien vandaag. 
Een deel van de weg is voor rijst en knaloranje maïskorrels die moeten drogen. 


Het 'gemieuw' van de pauwen is steeds hoorbaar. We zien ze nu heel regelmatig vliegen. Blijft een bijzonder gezicht die grote vogels, die lange staarten ... Af en toe laat een exemplaar zien hoe mooi zijn veren zijn.


De batterijen van de gps zijn 'op'. We vinden een winkel waar we een stel nieuwe kunnen kopen. Er liggen grote zakken vol rijst te koop. Eén van de zakken heeft een tekst in het Singalees en een tekening van een fiets. Ik vraag of de man misschien een lege zak voor me heeft. Leuk souvenier! Hij hevelt de inhoud voor me over.
We eten ons broodje op het terras van een winkeltje waar we wat kouds te drinken kopen. 'Alles' mag en kan in Sri Lanka. De uitbaatster zet nog een schaal met banaantjes voor ons neer. Prachtig toch.
Dan fietsen we Maha Oya in. Volgens google zou hier een guesthouse zitten. Google heeft gelijk. We krijgen een prachtige kamer met een spectaculair uitzicht op 'een tank'. Er is een heerlijk terras met ruime schaduwplekken. Wij komen de middag wel door!



Een hele groep apen passeert als wij op het terras van de boomhut zitten. De eersten nemen de oversteek bovenlangs en maken geweldige sprongen van boom naar boom. Prachtig om te zien en vastgelegd op de gevoelige plaat.



Geen opmerkingen:

Een reactie posten