't Zit er op

Negombo

23 maart 2018

Onze laatste volle dag op Sri Lanka ... 

Morgen vliegen we aan het eind van de dag weer terug naar huis. Hartstikke fijn want thuis is heerlijk. Familie en vrienden maar ook ons eigen bed, onze eigen badkamer en ons eigen toilet. 

We hebben verschrikkelijk genoten. Wat een prachtig eiland! Wat een mooie ervaring en wat zullen we straks weer kunnen teren op geweldige herinneringen. 

Een andere cultuur doet altijd verbazen. Dit natuurlijk gezien vanuit onze waarden en normen en met onze westerse ogen.

De 'chaos' en het lawaai van het verkeer. Al dat getoeter. De staat van de huizen. De hoge luchtvochtigheid die maakt dat stucwerk binnen de kortste keren schimmelt en afbladdert. Men begint met bouwen en gaat verder als er weer geld is.

De mannen, jong en oud, in rokken. Lekker luchtig. Op de fiets, in de bouw, op het land en in de vissersboten. Al die mensen op blote voeten. Zelfs in de grote steden ...

Heerlijk die temperatuur. Altijd in hemdje en korte broek. Geen vestje of overhemd nodig ... misschien alleen ter bescherming tegen de muggen. De temperatuur die 's nachts nauwelijks daalt. Een ventilator is onontbeerlijk en eigenlijk kun je niet zonder airco.

Van de Aziatische landen die wij bezocht hebben is Sri Lanka één van de meest ontwikkelde landen. Dit natuurlijk wel weer gezien met onze westerse blik. Er zijn echte winkels en zelfs winkelketens. Er zijn ook nog heel veel kleine zelfstandigen. Zij verdienen de kost met de verkoop van eten en wat drinken. Op een gascomfortje aan een butagasfles wordt roti en samosa bereid en verkocht of men kookt rijst en curry. Dat gaat in een plastic zakje, krant erom en onder de parasol als lunchpakketje in de verkoop. 

Heel veel vis ... op een oude plastic zak en regelmatig besprenkeld met water uit een plastic fles. Gelukkig wordt 'alles' well done geserveerd.

Al dat plastic ... verschrikkelijk wat een afval. Gelukkig dringt het ook hier door dat dit sterk beperkt moet worden.

We hebben genoten van de natuur. Wat een prachtige vogels! De vliegende pauwen, de verschillende ijsvogeltjes en de bont gekleurde bijeneters. Maar ook het grote wild, de olifanten, de waterbuffels, de varanen en natuurlijk het luipaard en de blue whale. Indrukwekkend!

De mensen die wij ontmoet hebben waren zonder uitzondering verschrikkelijk vriendelijk en behulpzaam. We hebben prachtige ontmoetingen gehad. Korte ontmoetingen tijdens onze koffiestops of tijdens een boodschap. Mooie gesprekken met de eigenaars van onze onderkomens. 

Wat een rijke oude cultuur maar ook wat een verschrikkingen tijdens de verschillende burgeroorlogen. We hebben zelf een klein staartje kunnen meemaken van de onlusten tussen de boeddhisten en de moslims. Wat jammer dat religie dit teweeg kan brengen.

Onze fietsen hebben ons niet in de steek gelaten. Een aantal keren een lekke band maar geen andere narigheden. 

De kilometerteller is stil blijven staan op 2500 km. Daar zaten prachtige kilometers tussen. Langs de rijstvelden, langs en door de theeplantages, over de smalle gravelpaadjes en door kleine dorpjes. Er zaten moeilijke kilometers bij. Over de bergen, door het chaotische verkeer en over het verschrikkelijke slechte wegdek vol hobbels en kuilen. Ondanks dat hebben we van iedere kilometer genoten. 

We zijn één keer een nacht flink ziek geweest en we zijn één keer gelancheerd over het stuur maar verder hebben we geen pleister hoeven plakken of een aspirientje moeten slikken. Geluksvogels dus!

Het is een geweldige reis geweest. Op naar huis ....

Ayurveda

Negombo

22 maart 2018

Een lekker lui dagje.

We maken een lange, lange strandwandeling vanmorgen. De wind komt van zee en er ligt ontzettend veel troep op het strand. Heel veel plastic flessen. Het ziet er gelijk vies en onverzorgd uit. Wat ons betreft statiegeld op alle plastic flessen: groot én klein. Er zijn nog hele grote stappen te maken!

We lopen over, de door ons zo gedoopte, 'boulevard' terug. Onderweg doen we nog wat winkeltjes aan maar vooral veel van hetzelfde.

We maken een ananas schoon en soldaat en stappen dan op de fiets. Onze laatste ayurveda behandeling deze vakantie. We worden dik in de olie gezet heerlijk gemasseerd. Na 75 minuten glibberen we het pand weer uit.

De rest van de middag brengen we onder de palmbomen op het strand door. Het waait behoorlijk dus het is heerlijk. 'Thuis' hebben we er nog een hele klus aan om ons 'vetvrij' te douchen.

Vismarkt

Negombo

21 maart 2018

Onze eerste lentedag start om 6.30 uur met een temperatuur van 29 graden. We willen naar de kleine vismarkt van Negombo. Dat 'klein' heeft te maken met de soort vis; kleintjes dus. De andere vismarkt is dagelijks op het schiereiland tussen de lagune en de oceaan.

Wat een bedrijvigheid. Overal gebeurt wat anders. Op sommige plaatsen wordt de vis schoongemaakt en in plastic korven of rieten manden gedaan. Die vissen worden dan in de zee schoongespoeld. Daarna brengen 'dragers' twee tot drie manden, aan een soort juk, naar het strand. 

Daar leggen voornamelijk dames de vis, op jute zakken, te drogen. Het geheel doet sterk denken aan de kaasmarkt in Alkmaar. 

Er liggen al heel veel lange rijen 'bulten'. Dit is al min of meer gedroogde vis, toegedekt door de jute zakken en daar weer een laag plastic, verzwaard met zand, overheen. Als de verse vis te drogen ligt worden deze 'bulten' ontmanteld en verder te drogen gelegd.

Er wordt natuurlijk ook verse vis verkocht. We zien echt minivisjes en mega grote roggen. Manden met krabben en garnalen. Oude mannetjes op een plastic zak met twee, drie sardientjes in de verkoop. 

We lopen over de fruit- en groentemarkt terug. Wat een prachtige kleuren. 

Al die soorten groen van kruiden, bladgroente en sperzieboonachtigen. Het rood en oranje van tomaten, pompoenen en chilipepers.

En dan al dat fruit. Kokosnoten in allerlei varianten, guaves, papaya's, watermeloenen en mandarijntjes. We kopen een fruitlunch. De verkoper van onze ananas vertelt dat de roodpaarse bloem van de bananenplant echt heerlijk is als je hem kleinsnijdt en fruit met een uitje. De jackfruit wordt 'ontpit' en de rest van het vruchtvlees wordt minuscuul fijngehakt. Ik moet er nog even achter komen waar dat voor gebruikt wordt.

We lopen door een achterafwijkje terug. Een al wat oudere dame wil weten waar we vandaan komen en hoe we Sri Lanka vinden. 'Erg mooi en erg aardige mensen'. De dame vindt dat alle mensen, ongeacht huidskleur, aardig voor elkaar moeten zijn. Zij bidt daar iedere dag voor. We kunnen het alleen maar met haar eens zijn. 

We vertrekken voor een uurtje strand. De zon brandt ondanks het nog redelijk vroege uur onbarmhartig. Afkoelen in de oceaan is er ook niet echt bij. We klagen overigens niet!!

's Middags fietsen we nog even naar Negombostad. Een gigantische stad met ontzettend veel winkels en kledingstalletjes. We slenteren wat maar naar een uurtje houden we het voor gezien.

We installeren ons in de tuin van 'The Icebear'. Heerlijk schaduw en een koel briesje van de oceaan.

Lekker lui

Negombo

20 maart 2018

De temperatuur is heerlijk als we ontbijten op ons balkonnetje. De zon komt prachtig op! We besluiten een wandeling langs het strand te maken. Het is nog heel rustig. We zien wat vissersbootjes op de oceaan varen, er vliegen wat zeevogels met ons op, de zee ruist en de branding breekt op het strand. Wat een rustgevende omgeving. Heerlijk na al die verkeersdrukte de afgelopen dagen.

Via de hoofdstraat lopen we terug naar ons guesthouse. 

We pakken wat spulletjes voor een uurtje strand. Langer kan ons velletje niet velen. Natuurlijk nemen we een duik. 'Pislauw' volgens Willem en dat betreft dan de temperatuur van het water.

De dag kabbelt zich op deze manier voort. Wat hangen, wat slapen, een wandeling ... Heerlijk!

Aan het eind van de middag raken we aan de praat met een visser. Hij is de 'kapitein' van zo'n smalle traditionele catamaran. Deze boot voert een behoorlijk groot zeil. 

De man raakt enthousiast als ik hem bevraag over afdrijven, kiel en zwaard. We kunnen morgen met hem mee, zeilen en vissen. Natuurlijk tegen betaling! 

De acht is dicht

Van Colombo naar Negombo

19 maart 2018

Ons route, zoals we thuis bedacht hadden, fietsen we vandaag 'rond'. Dat rondje is eigenlijk een 8. Er zitten alleen net zoveel hobbels en kuilen in dit 'achtje' als in het wegdek van Sri Lanka. Maar met een beetje fantasie ... een 8. 

Vanmorgen zijn we op de fiets eerst nog wat 'adresjes' langs geweest voordat we aan onze 'laatste' fietstocht beginnen. Zo zien we nog een drijvende tempel, een parkje op een eiland met een loopbrug er naar toe en een aantal winkels. We vinden Colombo een echte stad! Dit in tegenstelling tot de andere steden die we op Sri Lanka hebben bekeken. We hebben nog een leuk gesprek met onze host over onze fietstocht, onze ervaringen en over het verkeer. Ook de Sri Lankanen ergeren zich aan het rijgedrag van de buschauffeurs wordt ons verteld. Heel langzaam dringt het besef door dat hier tegen opgetreden moet worden. Toevallig zien we vandaag voor de tweede keer dat de politie met een lasergun staat te controleren. Natuurlijk heeft de sterke arm het altijd gedaan maar wij hebben 'ze' vooral actief gezien als 'klaar over' bij de scholen.

Even deftig: we nuttigen onze lunch langs het kanaal waar we op fietsdag één ons kopje koffie dronken. Alleen onze kleur is veranderd verder zijn we in de ogen van de Sri Lankanen nog steeds 'two crazy people on a bike'. We zien een pelikaan een vis vangen. De vis zit lang in de krop. De één vecht voor z'n leven, de ander probeert te overleven. De pelikaan heeft alle moeite om de vis door te slikken. De vis moet met de kop vooruit in de hals glijden. We zien een aantal keren dat de vis letterlijk behoorlijk dwars ligt. Uiteindelijk legt hij toch het loodje. Tja, eten en gegeten worden.

We zien in Negombo een leuk guesthouse aan het strand. De kamerprijs is Hiltonwaardig. Dat hebben we er niet voor over. De 'receptioniste', van dit door Zwitsers uitgebate guesthouse, beveelt ons de buurman aan en nodigt ons gelijk uit gebruik te maken van de faciliteiten die zij bieden. 

De buurman heeft inderdaad kamers met Sri Lankaanse prijzen. We besluiten bij de buurman te slapen en het restaurant, de veel betere wifi connectie en de strandopgang van de Zwitsers te benutten. 

Na een heerlijke douche en het wasje lopen we naar het terras. Voor het eerst deze vakantie zien we wijn op de kaart staan. We krijgen een klein slokje witte Sri Lankaanse wijn - om te proeven. We houden het bij een Franse variant. We kunnen alleen een hele fles bestellen. Onze naam komt de fles en verdwijnt in de koelkast ... voor morgen! Prettig geregeld!

De hoofdstad

Van Ingiriya naar Colombo

18 maart

Keikapot ;)

Ruim 50 km gefietst en bijna even zoveel kilometers geslenterd. Daarbij maar een korte nacht ...

We willen graag naar de zondagochtend kunstmarkt in Colombo maar zijn daar nog ruim 50 km bij vandaan. We staan dus een half uur eerder op dan we gewoon zijn. Om strak 6.30 uur fietsen we weg. De weg is in een uiterst belabberde staat. Er valt bijna niet te fietsen zoveel gaten, kuilen en grote stenen. Verschrikkelijk! Als we denken dat we het gehad hebben is na een kilometer de weg weer bar en boos. Dan hebben we 500 meter biljartlaken strak asfalt en dan begint de ellende weer van voren af aan. We kunnen er geen pijl op trekken. 

We hebben een primeur. We zien de eerste aangelijnde hond deze vakantie! Over honden gesproken ... Willem jaagt de honden de laatste dagen in het Singalees weg. Dus geen kssst maar sju, sju en geloof het of niet, dit herkennen ze en hierna luisteren ze!

Uiteindelijk zitten wij om 9 uur ! al aan een kopje koffie in het park tegenover de locatie waar de Kala Pola - de kunstmarkt - wordt gehouden. Nog maar erg weinig activiteit. We besluiten eerst een onderkomen voor de nacht te regelen en daarvandaan nog eens terug te komen. We vinden op een gunstige locatie een hostel met een 'dorm'. De eigenaar denkt dat we vanacht wel alleen zullen blijven maar hij kan niets garanderen. Hebben we pech dan kunnen er nog twee gasten op de kamer bij komen. 

We douchen en stoppen onze spullen in de locker. Dan gaan we op stap. Eerst terug naar de Kala Pola. Er hebben zich inderdaad veel meer kunstenaars geïnstalleerd. We slenteren langs de verschillende kraampjes. De ene mooi de ander spreekt ons minder aan. 

Dan verkennen we de rest van de stad. We beginnen in het district 'Fort'. Dit was vroeger een versterkt stadsdeel bij de haven. Nu is het alleen nog een naam. We zien veel oude koloniale gebouwen maar ook hyper moderne waaronder het WTC met de twin towers. In de oorlog zwaar beschadigd door de Tamiltijgers maar nu weer volledig herbouwd.

Dan lopen we wijk Pettah in. Dit was vroeger de woonwijk van onze landgenoten. Nu is het een echte volksbuurt. Allemaal kraampjes en winkeltjes. Een straat vol schoenen, een straat vol tassen. In de volgende straten verkoopt men telefoons of lampen of fruit. Alles gegroepeerd. Een straat vol dezelfde waar. Het is een drukte van belang en ieder kraampje heeft z'n eigen geluidsbox. 

We slenteren nog door één van de vele parken die Colombo heeft. Er wordt druk gebruik van gemaakt. Rennende kinderen, cricket spelende jeugd, hangende pubers en picknickende ouders. 

Er staat nog één tempel op het 'too do' lijstje, de Gangaramaya tempel. We trekken nog een keertje de schoenen uit en bedekken de blote knieën. Een mooie tempel!

We lopen nog een warenhuis in. Geen spullen die thuis ook niet te koop zijn ...

We lopen terug naar ons hostel en eten een bord vol heerlijke rijst. We hebben onze avondmaaltijden opgediend gekregen op een bananenblad, op een bord met een stukje plastic er omheen. Makkelijk als je het restant mee naar huis wilt nemen. Vandaag een bord met lepel én vork. 

Trouwens ... we hoeven de kamer niet te delen.

Edelstenen

Van Godakawela naar Ingiriya

17 maart 2018

We worden luid toeterd ingehaald door de bus richting Colombo. De bus naar Ratnapura dendert ons toeterd voorbij. Ook de bus richting Galle laat zich horen. Daarbij zijn zij de 'tweede' inhalers. Zij halen nl de tuk tuk of brommer in die ons, natuurlijk ook luid claxonnerend, weer inhalen. Kortom een kakofonie aan geluid. Knettergek worden we er van. Dan ineens staat de hele handel op de rem. File! De geur van vis dringt onze neusgaten binnen. Midden op straat is een vismarkt! Wij hebben aan een klein gaatje genoeg om ons naar voren te werken. Helaas betekent dit ook dat we wederom door al die bussen, met hun bijbehorend geluid, worden ingehaald. 

We moeten weer klimmen. Zelfs zo hoog dat er thee groeit. Er staan weer ontzettend veel stalletjes langs de weg. Groente en fruitkramen, kraampjes waar ze kleedjes verkopen: té lelijk maar in iedere kamer waar we hebben geslapen liggen ze voor het bed, voor de badkamer en voor de deur. Boven op de top van een berg hangt iemand aan een lang stuk prikkeldraad (!) opblaas krokodillen en zwembandjes. Je zult er dáár maar om verlegen zitten ...

Dan zien we in de rijstvelden rieten dakjes staan. 

We komen in de buurt van Ratnapura. 'De stad der Edelstenen'. We hebben al gelezen dat zich onder deze rieten overkappingen mijnschachten bevinden. Sommige mijnschachten zijn wel 35 m. diep. Het zandige en kleiachtige materiaal wordt met mandjes omhoog getakeld. Dit wordt gewassen, waarna de edelstenen overblijven. We stoppen voor een foto, horen handgeklap en zien stuiterbewegingen. Ik loop het rijstveld in. De mannen schijnen met een zaklantaarn in de schacht. Zo'n 10 meter diep. Ik verwacht dat ze me daarna allerlei stenen te koop aan willen bieden maar niets van dit alles ...

Als we Ratnapura in fietsen en op een pleintje waar veel manvolk op de been is stoppen worden we bestormd door mannen met doosjes vol prachtig gekleurde steentjes: blauwe saffieren, groene smaragden, karmozijnrode robijnen, gele topaas, zeegroene aquamarijn, violetkleurige of zachtpaarse amethist, rozerode of bruinrode toermalijn, rode granaat en de maansteen. Of ik 'ze' mooi vind? Ik antwoord dat ik een vrouw ben ...

We fietsen nog even naar het 'gem'museum. Een fototentoonstelling over de bewerking van edelstenen en een stukje uitleg over het ontstaan. Edelstenen worden gevormd tijdens een periode met veel vulkanische activiteit. Door bewegingen in de aardkorst komen er gassen en gloeiend magma uit het binnenste van de aarde naar boven. Door afkoeling van de gassen en magma kristalliseren de mineralen die hierin zitten tot edelstenen. De soort edelsteen is afhankelijk van de samenstelling van het gas of van de vloeibare massa. Men noemt deze stenen edel omdat ze niet roesten of veranderen. Het gebergte rond Ratnapura erodeerde in de loop van miljoenen jaren. Regenwater spoelde stukjes steen en bodem los en voerde deze mee de berghelling af. Op die manier kwamen de edelstenen in de bodem van zand en klei bij het stadje Ratnapura terecht.

Een beetje overdonderd door de aandacht en de invasie fietsen we door. We slaan de weg in richting Colombo. Gelukkig is het hier een stuk rustiger. We stoppen bij een stalletje voor een koel drankje. In de koelkast bevindt zich één flesje met fruitdrank en een halve fles water. Er is wel thee. Niet echt koel maar goed tegen de dorst. Een kopje thee kost 6 cent! De uitbaatster houdt ons goed in de gaten want ze zwaait al met een mes als wij onze dagelijkse meloen uit de fietstas halen. Als we weg willen fietsen krijgen we de halve fles water mee. Geweldig toch!

We fietsen een paar keer door na het zien van de aangeboden 'rooms'. Eén keer moeten we een uur wachten omdat alle kamers bezet zijn - 'love-rooms'. We hebben geen zin om een uur te wachten en ook nu fietsen we door. Dan vinden we bij een oud baasje in Ingiriya een kamer. Net op tijd want de lucht wordt behoorlijk donker. Even later barst het onweer los. Donder en bliksem knettert. We mogen niet op blote voeten lopen van onze host. Schoenen aan dat is veiliger. Hij heeft gelijk, de bliksem is echt vlakbij.