Van Negombo naar Madapatha oid
De jetlag doet zich weer gelden. Een onrustige nacht. Toch schrikken we om 6.30 uur wakker van 'perfect' door Ed Sherman. Onze vakantiewekkerdeuntje de komende twee maanden.
Al voor het ontbijt scoor ik verschillende broodjes van de langs rijdende bakker. Een soort srv man op de fiets. Glazen virtrine met brood en zakjes rijst achterop. We weten niet wat we vandaag op onze weg tegen gaan komen en ín de fietstas is maar ín de fietstas. De keus valt op een broodje gebakken ei. De rest van het beleg is onduidelijk en om bij deze temperaturen met iets van vlees rond te fietsen is misschien de goden verzoeken.
Na het ontbijt en de nodige handdrukken gaan we op pad. Heerlijk, de vakantie is begonnen! We kopen nog wat flessen water en dan draait en rolt het!
Het is 'office-time' dus bere druk. Een ontzettend lange spits want het blijft de hele route zo! Als we een markt passeren is het helemaal stilstaan.
We hebben nog nooit zoveel tuk tuks, brommer, auto's en vrachtwagens gezien. Alles en iedereen toetert; dat men je gezien heeft, dat men je wil passeren, dat je op moet passen, dat ze er nu langs gaan. Het resultaat is dat we gewoon ons eigen pad kiezen en we ons van wat voor getoeter dan ook niets meer aantrekken. Het is omgekeerde perceptie. Bij ons betekent een toeter gevaar. Hier is het gevaarlijk als men niet toetert.
De tuk tuks hebben 'Veenhuizenhuisachtige' teksten achter op staan: 'peace starts with a smile', 'you teach me the rules' en een hele filosofische 'if you don't fly high, you can't fall low' (?)
Onze attractiewaarde is niet 'low'. Veel gezwaai, geroep en gefluit. We groeten en zwaaien vrolijk terug.
We drinken ons eerste kopje koffie langs de rand van een kanaal. De mensen verdraaien hun nekken bijna om dit wonderlijke trafeel nogmaals te kunnen bekijken. Twee 'spier'witte buitenlanders, op de fiets, langs de rand van het kanaal aan een kopje koffie ...
Ondanks het verschrikkelijke drukke verkeer zien we pelikanen, aalscholvers én we spotten onze eerste olifant. Keurig aangelijnd overigens.
Na 75 km zijn we alle drukte zat en gaan we op zoek naar een overnachtingsplaats. Dat valt nog niet mee. Uiteindelijk belanden we in 'Greeny villa'. Een enorm luxe huis met zwembad en een bijzonder bijdehande maar allervriendelijkste gastvrouw. We kunnen nog niet op de kamer want het is weekend en kamers worden ook per uur verhuurd. We krijgen een rondleiding door de tuin, proeven en ruiken aan kruiden en worden lek gestoken. Een chinees middel biedt uitkomst.
Ons eten wordt, heel decadent, geserveerd op de toproof.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten